Een mandje
Goedgekeurd en dan begint het wachten. En geduld is nou net een eigenschap die wij niet hebben. Maar er zijn ook nog een paar zaken die geregeld moeten worden. Allereerst een mand. Zo’n Spaanse windhond is niet klein, dus ook de mand moet een redelijke afmeting krijgen.
We vinden er één op Marktplaats. Waar anders? Een mooie rieten bank. Zonder matras, maar met heel veel haren van de vorige eigenaar. Dus een paar avonden en zaterdagen poetsen en toen stond er een prachtige slaapbank. Orthopedisch matras er in, want waarom moet een arme Spaanse hond minder slapen dan zijn baasjes, en klaar is Kees.
Auto
Ook onze huidige auto is niet optimaal. Een Mitsubishi Colt. Niets mis mee, maar een Spaanse windhond past alleen maar op de achterbank, niet in de kofferbak. En als hij op de achterbank ligt, is de auto vol. Dus moeten we weer zoeken. En wat denk je? Inderdaad, niet op Marktplaats, maar wel tweedehands.
Het is een Ford Focus Station geworden. Daar past hij wel in. Diego is nog niet in Nederland, maar er is al aangepast vervoer en een slaapplek.
Eten
En dan ook nog eten. En allerlei lekkers. Dat staat natuurlijk ook al klaar. Het duurt alleen nog wel 6 weken voordat hij er is. Hij moest eens weten wat er voor hem geregeld wordt. Voorlopig zit hij nog steeds in Spanje. “He knows nothing. He’s from Barcelona”. Nou ja, bijna hij zit bij zijn redders Jesus en Ana van Estacion Esperanza in de buurt van Malaga. Om precies te zijn in Monachil. Te wachten tot hij door hele lieve mensen naar Nederland wordt gebracht.