En het buiten plassen gaat gewoon door. Nog niet van harte, maar als je hem lang genoeg niet in de tuin laat en dan lekker met hem gaat wandelen, komt het toch. Prijzen en belonen. Wat zijn we blij met poep en pies!
Gisteren hebben we een nieuwe drinkbak gekocht. Eentje waar het water niet meteen uit klotst als meneer aan het drinken is. Mooi is hij niet, maar het functioneert want de vloer blijft vrijwel droog.
Maar om die te kunnen kopen, moesten we naar de dierenwinkel. En dan moet je achter in de auto. Diego mag mee, maar auto’s zijn eng. Je weet nooit waar je terecht komt. Dus laat hij zich in de kofferbak tillen en dan mogen wij proberen om de klep dicht te krijgen zonder hond ertussen.
Om de auto ook te associeren met leuke dingen zijn we daarna lekker naar het Westerpark gegaan. Daar komen heel veel honden. Groot, klein, stil, blaffend. Dat maakt indruk. Continu vraagt hij bevestiging of hij het wel goed doet. Hij loopt keurig mee, luistert goed, kijkt achterom of we er nog wel zijn. Kortom super. Maar het koppie wordt er wel warm van.