Blanco 
Diego
Vandaag komt hij aan op Schiphol. Dat is natuurlijk geweldig. Maar het is vandaag ook de dag waarop we van Blanco afscheid hebben moeten nemen. Precies een jaar geleden. Hoe toevallig is dat? Daarbij komt Diego met Transavia naar Nederland, de maatschappij waar onze zoon binnenkort als piloot aan de gang gaat.
De HV6116 is iets te laat vertrokken vanuit Malaga, maar hij is onderweg. Met de PH-HZJ een Boeing 737, 2 uur en 3 kwartier vliegen. En dan heb je als hond geen idee wat er gebeurt en wat je te wachten staat. Dat zal stress geven.
En inderdaad, als hij veel later door de deur in de vertrekhal komt in een bench, zien we een zielig hoopje hond. Duidelijk gestressed en klaar om er vandoor te gaan. Maar wat een mooie hond!
Hij kan rustig even bijkomen, want eerst wordt een andere Galgo gereed gemaakt om met zijn nieuwe baasjes mee te gaan. Daarna is Diego aan de beurt. Staart tussen de achterpoten, maar geen kans om te ontsnappen. Onze halsband en het tuigje worden omgedaan en daarna krijgen we zijn paspoort.
Op naar de auto. Die staat op P2 op het dak. En als je niet gewend bent om aan een lijn te moeten lopen, dan is het drukke Schiphol best lastig. Maar zonder veel problemen zit hij achter in de auto, op weg naar huis. Hij is duidelijk moe en gaat lekker liggen.
In de stromende regen mag hij zijn eerste rondje lopen. Maar plassen of poepen is er niet bij. Eenmaal binnen gaat hij alles verkennen. Overal ruikt hij en hij kijkt zijn ogen uit. Ook water en eten weet hij te vinden. Samen met de snoepjes die her en der verspreid liggen.
Met wat hulp gaat hij ook in zijn mand liggen en dan is hij vertrokken. Binnen een paar minuten is hij in diepe slaap en hebben we geen kind meer aan hem. Na ons eten nemen we hem mee voor een rondje wandelen. Dat blijft nog steeds lastig en als hij de kans krijgt, zet hij zijn tanden in de riem. Duidelijk puntje om in de gaten te houden. Hij is niet op zijn gemak als hij aan de riem loopt.
Daarna weer lekker slapen en voordat we zelf gaan slapen mag hij nog een rondje. Maar al die tijd heeft hij niets gedaan.